استانداردهای حسابرسی، حسابرس را ملزم به کسب اطمینان معقول نسبت به عاری‌بودن صورتهای مالی از تحریف بااهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه نموده است. اطمینان معقول زمانی به‌دست می‌آید که حسابرس برای کاهش ریسک حسابرسی به یک سطح پایین قابل‌قبول، شواهد حسابرسی کافی و مناسب کسب کند.
در حسابرسی مبتنی‌بر ریسک، حسابرس تلاشهای خود را بر حوزه‌های دارای بیشترین ریسک متمرکز می‌کند تا شواهد کافی و مناسب برای کاهش ریسک کسب نماید. در این رویکرد، حسابرس ریسکهای تحریف بااهمیت (یعنی ریسک ذاتی و ریسک کنترل) را با کسب شناخت اولیه از واحد تجاری و محیط آن شامل کنترلهای داخلی، براورد می‌کند. براورد اولیه از ریسکهای ذاتی و کنترل، حسابرس را در تشخیص قابل‌اتکا بودن سیستم کنترل داخلی کمک می‌کند. در صورت قابل‌اتکا بودن سیستم کنترل داخلی، حسابرس به آزمون کنترلهایی می‌پردازد که می‌خواهد بر آن اتکا کند. پس از اجرای آزمون کنترلها و مشخص شدن نتایج حاصل از اجرای آن می‌تواند براورد اولیه از ریسکهای ذاتی و کنترل را تعدیل نماید و برای مواجهه با این ریسکها آزمونهای محتوا را طراحی و اجرا کند.
برای مشاهده متن کامل این مصاحبه روی پیوند زیر کلیک نمایید.