توران اکوان مدیر اجرایی توانمند و خوش‌ذوق مجله حسابرس به دیار حق شتافت.
خبر کوتاه بود و غم‌انگیز، برای من و همه همکاران سازمان حسابرسی. او ما را تنها گذاشت و رفت. دیگر چهره خندان و مهربانش را نخواهیم دید، دیگر صدای لغزیدن قلم پرمغزش را روی کاغذها نمی‌شنویم. دیگر او نیست که برایمان بنویسد، از یاران سفرکرده، از زندگی و از همه چیز.
انگار دیروز بود، اردیبهشت 1398 که نشریه شماره 100 مجله حسابرس چاپ شد و او در تکریم بزرگان و دانایان روزگار، مطلبی با عنوان «یادباد آن روزگاران یاد باد» را نوشت و در آن یادی کرد از همکاران درگذشته سازمان و مجله حسابرس. از آنها نوشت، آنهایی‌که پیش‌کسوت حرفه بودند و نام‌آشنا و آنهایی‌که جوان‌تر بودند و ما فرصت شناخت آنها را نیافته بودیم. او نوشت از همکارانی که دیگر در کنارمان نبودند:
"گرامیداشت یاد آن عزیزان و تجلیل از نام آنان در هر فرصتی، تنها گرامیداشت زحمات درخور ایشان نیست، تجلیل از دانش، آزادگی، مناعت‌طبع، پشتکار و امانتداری آنان در ترویج دانششان است. تلاشی برای زنده نگهداشتن رسم دیرینه وفاداری و بزرگداشت مفاخر زندگی «حسابرس»، و افروختن چراغی در راه، که آن را برای نسل جوان و آیندگانی که در راهند، روشن نگهداریم، تا آنان را به طی طریق در این مسیر برانگیزیم."
باورمان نمی‌شود! حالا ما باید برای او بنویسیم. برای او که مدیری توانمند بود. از زحماتش برای انتشار مجله حسابرس که خانه دوم او بود، از خستگی ناپذیریش، از نکته‌سنجی و دقتش در انجام امور، از جدیت و صلابتش و از نگاه پر مهر، لبخند حک شده بر صورتش و .... او عاشق کارش بود و حضورش را محدود به سقف‌ها و محدودیت‌های اداری نمی‌کرد. به غیر از اداره امور اجرایی مجله، متن‌های مناسبتی را با قلم شیوا و محتوایی دلپذیر به‌موقع آماده می‌کرد و برای انتشار در اختیار مدیریت سازمان قرار می‌داد.
او در نوشته‌اش گواهی داده بود به خوبی‌های همکاران درگذشته، و حالا ما گواهی می‌دهیم که در وجود ما هم هر آنچه از اوست جز خوبی و منش بزرگوارانه نیست و یاد او تا ابد در دلمان زنده خواهد ماند.
رفتنش نیز همراه بود با زندگی‌بخشیدن به عده‌ای دیگر و شادکردن دل خانواده‌هایی که بیماری طاقت‌فرسا نفس آنها را به شماره انداخته بود.
برای او از درگاه ایزد منان طلب غفران داریم و برای خانواده محترمش آرزوی صبر و شکیبایی.
و من ا... التوفیق
موسی بزرگ اصل