به منظور هماهنگی عملیات فروش و تولید و برای حفظ جریانی بی وقفه از مواد خام، بسیاری از سازمانها با تأمین کنندگان و مشتریان خود توافقنامه ای تجاری می بندند. این توافقنامه، مبنای فرایند تجاری خودکاری است که مبادله الکترونیکی داده ها (EDI) نام دارد. تعریفی کلی از مبادله الکترونیکی داده ها به شرح زیر است:
«مبادله بین شرکتی اطلاعات کسب وکار پردازش پذیر به وسیله کامپیوتر در قالب استاندارد.»
این تعریف، چند ویژگی مهم در مبادله الکترونیکی داده ها را نشان می دهد:
• مبادله الکترونیکی داده ها، اقدامی بین سازمانی است و خود شرکت در مبادله الکترونیکی داده ها درگیر نیست؛
• سامانه های اطلاعاتی شرکای تجاری، تراکنشها را به صورت خودکار پردازش می کنند. در محیطی که همه کارها به وسیله مبادله الکترونیکی داده هاست، هیچ واسطه انسانی برای تأیید یا تصدیق تراکنشها وجود ندارد. مجوزها، تعهدهای متقابل و رویه های تجاری که در تراکنشها به کار می روند، همگی از پیش در قالب توافقنامه شریک تجاری مشخص شده اند؛ و
• اطلاعات تراکنشها در قالب استاندارد منتقل می شود.
این موارد به شرکتهای دارای سامانه های داخلی مختلف، امکان مبادله اطلاعات و انجام تجارت می دهد.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.