مقدمه
در نهادهای بخش عمومی با توجه به چارچوبهای نظری مبتنی بر مسئولیت پاسخگویی حاکم بر این بخش، گزارشها باید به نحوی تهیه شوند که به ارتقای مسئولیت پاسخگویی منجر شود. مسئولیت پاسخگویی مستلزم آن است که دولتها و نهادهای بخش عمومی در قبال مردم و نمایندگان آنها پاسخگو بوده و به آنها توضیح دهند. ابزار این مسئولیت پاسخگویی، انواع گزارشگری بخش عمومی است (باباجانی ، 1394).
از دیدگاه جهانــی، توسعه اقتصادی و اجتماعی از تمام جنبه ها و اشکال به طور فزایندهای به وسیله پاسخگویی افزایش می یابد و پاسخگویی به عنوان عاملی اصلی برای ایجاد ثروت در یک جامعه مستقل، تلقی می شود. (Iyoha & Oyerinde, 2010).
دولت به عنوان نماینده مردم برای اداره کشور، دارای اختیارهای منحصر به فردی مانند دریافت مالیات و فروش نفت و همچنین ارائه خدمات عمومی مانند آموزش، بهداشت و امنیت ملی است. این اختیار در پی خود تکالیفی را برای دولت به وجود می آورد که پاسخگویی در برابر ملت، براساس قانون اساسی از جمله اصل 122 این قانون، از مهمترین این تکالیف است. پاسخگویی مؤثر، مستلزم وجود اطلاعات کافی و معتبر درباره عملکرد دولت برای ارائه به مردم است. بخش مهمی از اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی دولت به وسیله نظامهای حسابداری و گزارشگری مالی تأمین می شود. از اینرو، این نظامها باید توان ارائه اطلاعات لازم را داشته باشند.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.