کنفوسیوس می گوید: “زندگی بسیار ساده است و انسان بر پیچیده ساختن آن اصرار می ورزد.”
این گفتار، شاید موضوعی برای تفکر در عصر پیشرفت پرسرعت دیجیتالی پیشنهاد دهد؛ دورانی که سازمانها با پیچیدگیهای اخلاقی پیوندخورده با فناوری، دست به گریبان هستند. پیشرفت پایدار، در میدان مصالحه بین مقاومت سرسختانه و مقاومت کورکورانه، جهت دهی خواهد شد. یافتن این میدان مصالحه، تا حدود زیادی به توانایی انسان در برقراری ارتباط با ایده ساده. «انجام کار درست» بستگی دارد.
آنچه که در حقیقت صحیح است، به طور قطع شفاف نیست؛ اما در مرحله بعدی یعنی ورود به جزئیات، مسئله با آموزش و به کارگیری کافی، مهارشدنی است. در فضای اخلاق و فناوری، روش نساختن آنچه صحیح است، شاید فرایندی تکرارشونده باشد؛ فرایندی که نیازمند تعامل پیش کنشی با فناوری و بازتاب دهنده خطا در قضاوتها، و درون سازی یادگیری با تکرار بعدی است؛ با این امید که با بهبود همراه باشد.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.