مقدمه
من می خواهم در این کنفرانسِ حسابداری و عملکرد، درباره دو موضوع مهم، که از عرف و رسم رایج حسابداری فرانسوی سرچشمه می گیرد، به طور مختصر صحبت کنم.
اجازه بدهید با موضوع مربوط به فرانسه شروع کنم که الهام بخش من است. نگرش وابسته به فلسفه دکارت (Cartesian) در کشور شما از نظم برخوردار است. به همین علت است که سیستم دفترداری یکسان (Plan Comptable) را داشتید که با جزئیات تعیین میکرد، تهیه کنندگان گزارش چگونه باید صورتهای مالی شان را مرتب کنند. بعد از معرفی استاندارهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)، که -به رغم ترس بسیاری از مردم فرانسوی- آشفتگی کمی در ارائه صورتهای مالی ایجاد کرد، مراجع حسابداری فرانسوی در مورد اینکه بخشهای اقتصادی مختلف چگونه باید صورتهای مالی شان را مرتب کنند، پیشنهادهایی ارائه کردند.
هیئت استانداردهای بین المللی حسابداری (IASB) به تازگی به این نتیجه رسیده که به ساختار بیشتری در صورتهای مالی نیاز داریم. ما درامد و سود یا زیان را تعریف می کنیم، اما بسیاری موارد را در میان این دو تعریف نمی کنیم. در نتیجه، صورتهای مالی همیشه به جز خط آخر که سود و زیان را نشان می دهد، قابل مقایسه نیستند. سرمایه گذاران برای قضاوت درباره عملکرد یک شرکت، اطلاعات را به تفکیک نیاز دارند. همچنین برای تطبیق با این حقیقت که اطلاعات مالی زیادی در حال حاضر به صورت الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرند، به قالب بندی بیشتری برای اطلاعات نیاز داریم. لازم است مداخله کنیم تا کیفیت و دقت بیشتری در قالب بندی اطلاعات فراهم سازیم که اکنون به وسیله فعالان بازار از جمله تأمین کنندگان اطلاعات انجام می شود.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.