شماره 81، بهمن - اسفند 1394، دکتر رضا نظری

آموزش،  فرایند  یادگیری  دانش  عمومی  است  برای  ایجاد  ارزش،  دانش  و  مهارت،  بهبود  قدرت  استقلال  و  قضاوت  به منظور  رسیدن  به  هدفهای  خاص.   
آموزش  دانشگاهی  حسابداری،  بیشتر  بر  مفاهیم  حسابداری  که  فاقد  جنبه های  عملی  است،  تمرکز  دارد  که  برای  حسابداران  در  بازار  کار  مفید  بوده،  اما  کافی  نیست.   
در  آموزش  حرفه ای،  بر  توسعه  دانش  حرفه ای،  مهارتها،  ارزشهای  اخلاقی  و  نگرشهای  حرفه ای  تأکید  می شود   آموزش  حرفه ای،  حسابداران  را  قادر  می سازد  رویه ای  عینی  و  عملگرایانه  برای  حل  موضوع های  مطرح شده  به کارگیرند   از  اینرو  عامل  بسیار  مهم  در  آموزش  حرفه ای،  داشتن  سرپرست  دارای  صلاحیت  برای  دادن  آموزش  حرفه ای  در  دو  سال  اول  شروع  کار  حرفه ای  است.
حسابداران  حرفه ای  انتظار  دارند  نهادهای  حرفه ای  که  مسئولیت  پشتیبانی  و  ارتقای  حرفه  حسابداری  را  عهده  دارند،  به وسیله  تهیه  منابع  و  مطالب  آموزشی،  از  آنان  در  انجام  کارهای  روزانه  و  بهبود  و  روزامد  شدن  مهارتهای  حرفه ای،  حمایت  کنند.
حسابداران  در  محیط هایی  فعالیت  دارند  که  آهنگ  تغییرهای  آن  زیاد  است  و  چند وظیفه ای  بودن  اهمیت  بسیار  دارد   دانشگاه ها  حسابداران  را  برای  چنین  محیط هایی  آماده  نمی کنند.  
مسئولان  تدوین  برنامه های  آموزش  حسابداری  در  دانشگاه ها،  باید  با  توجه  به  تغییرهای  فناوری  اطلاعات  و  رویه های  انجام  کار،  برنامه  آموزشی  را  با  همکاری  افراد  شاغل  در  حرفه  حسابداری  و  حسابرسی،  در  راستای  نیازهای  بازار  کار  و  حرفه،  به طور  مستمر  مورد  بازنگری  قرار  دهند  و  بهنگام  کنند.